بیشتر نیازهای بخش نفت، گاز، پتروشیمی و انرژی کشور در بخش تهویه مطبوع از تولیدات داخلی تامین می‌شود. روند خودکفایی و عدم وابستگی به تامین قطعات و مجموعه‌ها در این صنعت در سال‌های اخیر با سرعت بیشتری پیش رفته و هم‌اکنون، وابستگی صنعت تهویه مطبوع ایران به قطعات و مجموعه‌های وارداتی به حداقل رسیده و تلاش برای به صفر رساندن این وابستگی با جدیت هرچه‌تمام‌تر در بین صنعتگران ایرانی در جریان است. اما مهم‌ترین پرسشی که در شرایط فعلی ذهن بسیاری از فعالان صنعت را درگیر کرده این است که آیا با تحولات تکنولوژیک صورت‌گرفته در جهان و استیلای هوش مصنوعی که دارد دنیا را درگیر خود می‌کند، این صنعت در ایران توان رقابت با صنایع تهویه دنیا را دارد؟ پاسخ به این پرسش نیازمند زمان و البته تغییر در روش‌ها و سیاستگذاری‌های اقتصادی و سیاسی است. چرا که اقتصاد بدون زیرساخت‌های سیاسی قابلیت عرض‌اندام ندارد. برای نمونه تحریم‌های بین‌المللی آمریکا و غرب علیه ایران سبب شده کشور از نظر تکنولوژی با مشقاتی مواجه باشد و صنعت تهویه نیز از این قاعده مستثنی نیست. با این حال در طول چند دهه اخیر اقتصاد کشور تلاش داشته از وابستگی به خارج رهایی یابد. شاید بتوان گفت صنعت تهویه هنوز هم می‌تواند با وجود تحریم نیازهای جامعه را برطرف کند اما چشم‌انداز را باید به شکل دیگری ارزیابی کرد. اگر روند تحریم به همین شکل پیش برود، اقتصاد تهویه با چالش جدی مواجه می‌شود و سطح و کیفیت تکنولوژی ما محدود می‌ماند.

تحریم و تکنولوژی

تغییر تکنولوژی‌های جدید به واسطه استفاده زیاد تهویه از برق، می‌تواند هم به راندمان این صنعت کمک کند هم هزینه‌هایی مثل هزینه برق را کاهش دهد. از سویی استفاده از تکنولوژی‌های جدید زمینه‌های مناسبی برای بهبود عملکرد و اثرگذاری مثبت بر محیط‌ زیست است. مقالات بسیاری در این زمینه وجود دارد که می‌توان با استناد به آنها، نحوه سیاستگذاری و البته سرمایه‌گذاری در این صنعت را مدیریت کرد.

از آنجا که استفاده از تهویه مطبوع برای مدت طولانی به‌طور قابل توجهی هزینه برق خانوارها را افزایش می‌دهد، صنعت تهویه به سمت تکنولوژی‌های هوشمند می‌رود. خانواده‌ها هرچه بیشتر به کنترلگرهای تهویه مطبوع یا ترموستات‌های هوشمند علاقه نشان می‌دهند. این تکنولوژی می‌تواند برای اسپلیت‌های کوچک، واحدهای سیار یا تهویه‌های پنجره‌ای مورد استفاده قرار بگیرد و هزینه برق خانوار را کاهش دهد. علاوه بر این، برخی از ترموستات‌های هوشمند می‌توانند ترجیحات شما برای دمای خانه‌تان را یاد بگیرند و تغییرات را به صورت خودکار انجام دهند. این مساله به طرز قابل توجهی می‌تواند به صرفه‌جویی در انرژی منجر شود. با پیشرفت صنعت تهویه مطبوع، ترموستات‌های هوشمند به احتمال زیاد در سال‌های آینده محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند.

 مهم‌ترین پرسشی که در شرایط فعلی ذهن بسیاری از فعالان صنعت را درگیر کرده این است که آیا با تحولات تکنولوژیک صورت‌گرفته در جهان و استیلای هوش مصنوعی که دارد دنیا را درگیر خود می‌کند، این صنعت در ایران توان رقابت با صنایع تهویه دنیا را دارد؟ پاسخ به این پرسش نیازمند زمان و البته تغییر در روش‌ها و سیاستگذاری‌های اقتصادی و سیاسی است. چرا که اقتصاد بدون زیرساخت‌های سیاسی قابلیت عرض‌اندام ندارد. برای نمونه تحریم‌های بین‌المللی آمریکا و غرب علیه ایران سبب شده کشور از نظر تکنولوژی با مشقاتی مواجه باشد و صنعت تهویه نیز از این قاعده مستثنی نیست. با این حال در طول چند دهه اخیر اقتصاد کشور تلاش داشته از وابستگی به خارج رهایی یابد. شاید بتوان گفت صنعت تهویه هنوز هم می‌تواند با وجود تحریم نیازهای جامعه را برطرف کند اما چشم‌انداز را باید به شکل دیگری ارزیابی کرد.

تهویه و اثر محیط ‌زیستی

با وجود افزایش دمای زمین، میزان کاهش دمای مورد نیاز برای رسیدن به دمای مطلوب در فضای بسته به شدت افزایش یافته است. این میزان دمایی است که لازم است تا دمای متوسط به ۱۸ درجه سانتی‌گراد برسد. مطالعات نشان می‌دهد در ۹۵ درصد از شهرهای آمریکا این دما افزایش یافته است. این وضعیت در ایران و دیگر کشورها نیز شرایط مشابهی دارد. شرایط هوای گرم به این معناست که تقاضا برای سیستم تهویه مطبوع در حال افزایش است، که این امر به افزایش مصرف برق منجر می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که نیاز به خنک کردن فضا باعث رشد ۳۷درصدی در تقاضای جهانی برق از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۵۰ شود. واحدهای تهویه و فن‌ها حدود ۲۰ درصد از کل برق مورد استفاده در جهان امروز را تشکیل می‌دهند. با توجه به افزایش محبوبیت سیستم‌های تهویه انتظار می‌رود که تقاضای انرژی جهانی برای این سیستم‌ها تا سال ۲۰۵۰ تقریباً سه برابر شود و به ۶۲۰۵ تراوات بر ساعت برسد. این رقم برابر است با مجموع کنونی مصرف برق چین و هند. با این حال، اگر بهینه‌سازی انرژی سیستم‌های تهویه دو برابر شود، این تقاضا می‌تواند تنها تا ۳۴۰۷ تراوات بر ساعت افزایش یابد.

افزایش محبوبیت صنعت تهویه باعث افزایش مصرف انرژی و آلاینده‌های کربنی شده است. با توجه به این مساله تولید ترموستات‌های هوشمند و سیستم‌های تهویه بهینه در خط مقدم نوآوری‌های پیش‌روی این صنعت قرار دارند. با پیشرفت این صنعت و افزایش تقاضا نیاز به نیروی کار متخصص در این زمینه افزایش می‌یابد. از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ بیکاری تکنسین‌های سیستم‌های تهویه به شدت کاهش پیدا کرد. بیکاری این قشر از ۵/ ۱۰ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۸/ ۲ درصد در سال ۲۰۱۹ کاهش یافت. این تکنسین‌ها به‌طور متوسط ماهانه حدود چهار هزار دلار درآمد دارند. بالاترین درآمد در این بخش مربوط به سوپروایزر با شش هزار دلار درآمد در ماه است. متوسط دستمزد ساعتی تکنسین‌های سیستم‌های تهویه ۲۰ دلار است. دنور با دستمزد ساعتی ۳۰ دلار، پردرآمدترین شهر برای این شغل است. بازار تهویه مطبوع برای رشد مداوم و نوآوری و پاسخگویی به افزایش تقاضا در سال‌های آتی آماده است. انتظار می‌رود که در سال‌های آینده روند پیشرفت صنعت تهویه متمرکز بر بهره‌وری انرژی و ماندگاری محصول باشد. تولیدکنندگان سیستم‌های تهویه اکنون در حال توسعه محصولات خود هستند و از تکنولوژی‌های پیشرفته برای کاهش مصرف انرژی استفاده می‌کنند. با پیشرفت مداوم در بهینه‌سازی سیستم‌های تهویه مطبوع، مصرف برق کاهش پیدا می‌کند که می‌تواند به کاهش تقاضای کلی برق کمک کند. پیش‌بینی می‌شود که تکنولوژی تهویه هوشمند در آینده در میان خانوارها محبوب‌تر شود تا مصرف انرژی و انتشار کربن را کاهش دهد.